"Moje dziecko nigdy nie zostaje samo, wszędzie chodzi z mamą (tatą). Złości się i płacze, gdy wychodzę choćby na chwilę. Czy posłanie do przedszkola pomoże w rozwijaniu samodzielności?"

Być może istnieją skuteczne zastosowania terapii szokowej, ale niekoniecznie jest nim radzenie sobie z lękiem separacyjnym przez dzieci. Do ok. 2-3 r.ż. lęk separacyjny jest naturalnym stanem, który odczuwa dziecko w sytuacji braku obecności rodziców. Potem zastępują go stopniowo inne lęki, przed zwierzętami, ciemnością, więc sam fakt, że dziecko się obawia czegoś nie jest niczym niepokojącym, to naturalne. Chodzi jednak o to, w jaki sposób uczymy dziecko radzenia sobie z odczuwanym niepokojem. Należy robić to stopniowo, ze spokojem, pomieszczając trudne emocje dziecka, pomagając mu je nazwać i zidentyfikować, a jednocześnie stopniowo stawiając wymagania właściwe do tego, co dziecko jest już w stanie samodzielnie osiągnąć.